Na pytanie czego nie powinna jeść osoba chora na cukrzycę chyba każdy odpowie, że przede wszystkim słodyczy. Rzeczywiście głównym problemem diabetyków jest zbyt wysokie stężenie glukozy we krwi i chodzi właśnie o to, aby je eliminować.
Jednak słodycze to nie jedyne produkty zakazane w diecie cukrzycowej typu 2 i 1. W końcu cukier znajduje się nie tylko w czekoladkach i ciastkach, ale również w miodzie, dżemach, napojach, w suszonych i konserwowanych owocach. Co prawda w sklepach można znaleźć już zastępniki tych produktów, które zawierają rożnego rodzaju słodziki zamiast cukru, ale nigdy nie smakują tak samo… Diabetyk musi się oprócz cukru pod różnymi postaciami wyrzec się także tłustych produktów. I tak wybierając się na zakupy powinien kupować mleko, jogurty i sery jak najbardziej chude. Powinien zapomnieć o pełnym mleku, śmietanie, serach żółtych, topionych i pleśniowych. Zresztą zaleca się aby białko pod każdą postacią było pozbawione tłuszczu. Jeśli cukrzyk lubił wcześniej baraninę, kiełbasę, parówki, salceson, gęś, kaczkę i inne tłuste mięsa to trudno, musi z nich zrezygnować jeśli chce poprawić swój stan zdrowia. Najlepiej zrezygnować też ze wszelkich potraw smażonych oraz dodatków do nich – musztardy czy majonezu. Używki takie jak alkohol, kawa, herbata również nie są szczególnie wskazane.
Właściwie większość zasad to po prostu warunki zdrowego, zrównoważonego odżywania, ale nie tylko. Może się wydawać, że na przykład dieta w cukrzycy ciążowej lub u diabetyka będącego zwolennikiem zdrowego trybu życia nie będzie się różnić za bardzo od jadłospisu, który te osoby i tak by wybrały. Jednak dochodzą tutaj znacznie większe ograniczenia i bardziej sztywne reguły, których złamanie może być naprawdę niebezpieczne dla zdrowia i może powodować rożne powikłania. Czy w takim razie diabetyk nie będzie już nigdy mógł sobie pozwolić na cukierka lub plasterek kiełbasy? Wszystko zależy od tego jak zaawansowana jest choroba. Jeżeli poziom glukozy we krwi pozostaje w normie i nie ma żadnych niepokojących objawów czasami można pozwolić sobie na malutkie odstępstwo od żelaznych zasad diety. Innym przypadkiem, kiedy podanie cukru staje się wręcz koniecznie jest hipoglikemia.